Onze allerlaatste stop deze vakantie, maar wel eentje waar we ook erg naar uit hadden gekeken! Sabie is namelijk dicht in de buurt van de wereldberoemde Panoramaroute, met uitzichtjes zoals God’s Window, Bourke’s Luck Potholes en Three Rondavels. Minder bekend, maar zeker net zo mooi is de watervallenroute die je hier kan doen. Tijdens onze weg naar onze laatste slaapplek, kwamen we al langs de eerste waterval: de Mac Mac Falls. Deze waterval is zo’n 65 meter hoog en om hem te mogen bekijken betaal je 10 rand pp, wat neerkomt op €0.65 pp. Bij elke waterval moet je een soort van entree betalen, want dat geld wordt gebruikt om paden naar de waterval en een parkeerplaats te onderhouden. Ook vind je bij sommige watervallen toiletten. Onze complete review van de watervallen- en panoramaroute kan je hier lezen.

In Sabie sliepen we in het Dublin Guest Lodge, waar we heel warm werden ontvangen door Oscar. Hij vertelde ons gelijk van alles over de omgeving, welke restaurants hij ons zou aanraden en wat we allemaal konden doen. De kamer was erg groot en we hadden een bad in de badkamer! Ook hadden we ons eigen balkon waar we eventueel konden braaien en het ontbijt was ook hier weer erg lekker! Heerlijk om hier onze vakantie af te mogen sluiten, want dit was samen met ons verblijf in St. Lucia onze favoriete slaapplek.

Voor onze vakantie hadden we bij Kestell Adventures al een excursie geboekt naar een waterval die verder voor toeristen ontoegankelijk was. Na een hobbelige rit in een 4×4 en een stukje door de bushbush gewandeld te hebben, kwamen we aan bij de Whiskeybottle Waterfall. Normaal is de waterval in januari nog een stuk breder, maar het was op dat moment al heel lang erg droog in Zuid Afrika. Bij de waterval konden we lekker zwemmen en bumpy sliden, dat betekent dat we als een soort glijbaan konden glijden over de stenen. We hadden alle ruimte voor onszelf en dat was heerlijk! Echt even genieten van de natuur die wij in Nederland natuurlijk niet kennen.

Rond een uur of 11 waren we weer terug in Sabie, we hadden dus nog de hele dag de tijd en we besloten een bezoekje te brengen aan het Moholoholo Rehab Centre, op 1,5 uur rijafstand van Sabie. In dit opvangcentrum worden allerlei gewonde dieren binnengebracht die hier worden verzocht en voorbereid op een terugkeer in het wild. Helaas kunnen niet al deze dieren opgelapt worden en kunnen ze dus ook niet allemaal terug het wild in. De dieren die niet meer terug in wild in kunnen zetten, kan je hier bezoeken met een gids. Deze gids verteld je van alles over wat ze doen en over de dieren, wat ze hebben meegemaakt en wat voor rol mensen daarin spelen. We hebben hier allerlei dieren gezien: allerlei soorten arenden en gieren, hyena’s, cheeta’s, leeuwen en panters.

Dat ze hier goed werk doen, was voor ons wel duidelijk. Toch wil ik wel een kritische noot toevoegen. Bij het Moholoholo Rehab Centre is het namelijk mogelijk om een cheeta te aaien en ermee op de foto te gaan. Deze cheeta was absoluut niet gedrogeerd en zag er gezond uit, maar toch zorgde dit voor ons voor een dubbel gevoel. Wilde dieren blijven wilde dieren en die zou je niet moeten kunnen aaien.